TAO
Het begrip Tao is in principe niet te vertalen ,omdat ieder woord meteen ook een begrenzing bevat.
De Tao is onbegrensd en eeuwig. Het is het oerprincipe, de basis van alles.
Het is het hoe en waarom, het onzichtbare zichtbare, aarde en hemel, het goede en het kwade, de bron, de ziel, de oerkracht, de spontane weg der dingen, harmonie, yin en yang, de schepping, het samen, water, de rivier, het oneindige, het leven, het niets en het alles.
Een van de handzame betekenissen van het woord Tao is de weg, het pad. Maar het is niet een weg die je moet volgen. Je hoeft de Tao niet te volgen, je hoeft het pad niet af te leggen, want de Tao is er en jij bent er ook al. Tao betekent ook alle wegen, de Tao is alles. Het is niet een weg van onbekwaam naar bekwaam, of van slecht naar beter, maar een manier van zijn.
Tao heeft betrekking op ons zijn, maar ook op het geheel van wat dan ook, een wetenschap, een rechtstelsel of een taal. Je zou het ‘de geest erachter’, de intentie, kunnen noemen.
De Tao hebben wij allemaal, als kinderen van de oneindige kosmos.
De sleutel tot de Tao is het ‘niet-handelen’, wu-wei. Spontaan en natuurlijk handelen, zonder inspanning, zonder streven. Men kan het taoïsme omschrijven als noch woorden noch daden. Tegelijkertijd ook permanente beweging, energie. Zijn als water, meegaan met de stroom. Je niet verzetten.
Het ideaal van de taoïsten is de pure aard,het ‘onbewerkte houtblok’ dat nog alles kan worden. De absolute stilte, waarbinnen nog alles mogelijk is, de as van het wiel.
De Tao is alles ervaren, zonder iets te willen. Want zodra je iets wilt, dan sluit je iets anders uit. De Tao is vaag en mistig, ongrijpbaar, onzichtbaar.
Meningen over goed en kwaad zijn cultuurgebonden momentopnamen.
Wij zetten onszelf klem door het denken in dualiteiten, de morele tegenstelling tussen goed en kwaad, lichaam en geest, mannelijk en vrouwelijk, wij en zij, terwijl alles juist één geheel is. Het een kan niet zonder het ander.
Yin en yang vormen een oneindig samenvloeiend geheel. Wetten, regels en kennis leiden tot beperkingen, hoe zinvol ook.
Hierdoor worden we gehinderd om ieder moment de beste, meest natuurlijke, oplossing te kiezen. In jezelf is de Tao aanwezig in de vorm van je innerlijke kracht
Qi (chinees), Ki (japans), Prana (india)
Doorgaans gedefinieerd als adem, levenskracht, vitale energie of spirituele energie, de universele kracht waarvan alles wat leeft gebruik maakt. dat deel uitmaakt van alles wat bestaat.
Het resultaat van de eenwording van lichaam en geest. Eenheid van lichaam en geest is in wezen een natuurlijk ‘zijnstoestand’ waarin ieder mens geboren wordt, maar waarvan wij het bewustzijn in ons opgroeien in de samenleving verliezen. Door training leer je te voelen hoe het is om die energie te gebruiken waardoor je zowel lichamelijk maar vooral geestelijk heel sterk kunt zijn zonder spierkracht te gebruiken.