Dim Mak werd ontwikkeld in China in de 14e eeuw na Christus en betekent letterlijk vertaald uit het Chinees “dodelijke aanraking”.
Het is de studie van het menselijke lichaam en in het bijzonder de kwetsbare en gevoelige plaatsen, met het oog op het gebruik daarvan in de krijgskunsten en de zelfverdediging.
Aanvankelijk werd in China vooral de acupunctuurtheorie gebruikt met de meridianen en acupunctuur punten om die kwetsbare plaatsen te vinden.
De punten en puntcombinaties werden ‘verborgen’ in vormen die aanvankelijk gebruikt werden in Kung Fu, later in Tai Chi Ch’uan om nog later zowat alle andere krijgskunsten te gaan beïnvloeden.
Wanneer Dim Mak naar het Westen kwam, werden er ook Westers wetenschappelijke verklaringen gevonden, ondermeer in de neurologie.
Via zenuwen en zenuwbanen zijn de kwetsbare plaatsen in staat het hele lichaam te beïnvloeden en zelfs uit te schakelen. Bijzonder zijn bijvoorbeeld de zenuwpunten die biomechanische reacties en reflexen veroorzaken waardoor het lichaam in een voorspelbare positie kan worden gebracht.
Door de film ‘bloodsport’ van Jean-Claude Van Damme werd Dim Mak eveneens bekend als een bijzonder manier van slaan, namelijk het Fa Jin. Dit is een manier om explosieve kinetische energie op te wekken en over te dragen.
Fa Jin is gebaseerd op het Qi Gong.
Dim Mak kan gezien worden als een goede aanvulling op alle krijgskunsten zoals karate, jiu jitsu, taekwondo, hapkido, kungfu, tai boksen, kick boksen, enz… Maar het kan ook op zichzelf staan als een zeer doeltreffende vorm van zelfverdediging, zeker voor fysiek zwakkere personen.
Naast martiale kent Dim Mak eveneens medische en curatieve toepassingen.
Zo leert men bij het Dim Mak zeer doeltreffende reanimatie en restoringtechnieken.