Ki betekent in het Japans “energie” (Qi of Chi in het Chinees). Atsu betekent “drukken”. Het is dus “drukken met energie”. Ryoho betekent therapie. Deze techniek is ontwikkeld door Koichi Tohei, en is gebaseerd op de Chinese acupunctuurleer.
Volgens die leer stroomt de energie bij de mensen (maar ook dieren) doorheen meridianen om zo het lichaam en de organen te bevoorraden. Blokkades in de doorstroming zouden de voornaamste oorzaak van ziekten zijn. Om deze blokkades te voorkomen of te verhelpen prikt men bij acupunctuur met naalden in de overeenstemmende acupunctuurpunten om zo de harmonie of yin/yang balans te herstellen evenals de doorstroming. Bij shiatsu en Tuina doet men dat door manipulatie van de gewrichten en het masseren van de punten. Hierbij wordt vooral gewerkt met fysieke of mechanische druk en wordt geleerd om het eigen lichaamsgewicht te gebruiken bij de behandeling. Therapeuten krijgen tijdens hun opleiding te horen dat ze hun Hara moeten gebruiken (Dantien in het Chinees). Helaas is niet altijd duidelijk wat men daarmee bedoelt, laat staan dan men het kan toepassen. Vele therapeuten maken dan ook meestal gebruik van hun eigen spierkracht waardoor ze zelf sneller vermoeid geraken en/of last krijgen van hun gewrichten. De energie die naar de patiënt toe gebruikt wordt, is meestal een combinatie van fysieke druk en de intentie van de therapeut. Bij kiatsu valt die fysieke druk weg en wordt er “energetisch” of met Ki (Qi) gedrukt. Dit is een methode die ontleent is aan de eeuwenoude Chinese discipline Qi Gong. Hier wordt geleerd niet ‘op’ of ’tegen’ het lichaam of een punt te drukken, maar “erin”! De energie wordt dan rechtstreeks in het punt gebracht waarbij er geen fysieke druk of weerstand op de huid wordt ervaren. Het effect is niet alleen groter, het wordt door de patiënt ook als prettiger ervaren. Belangrijk bij kiatsu is dat de therapeut niet met zijn of haar eigen energie werkt, maar deze energie op natuurlijke wijze leert te genereren, gebruik makend van de zwaartekracht. Dit kan op verschillende manieren, bvb door het “bounsen” met de voetzolen, het schommelen van de heup (inzetten van dantien of hara), het subtiel en intern verplaatsen van de chakra zoals dantien (hara) en hartchakra, het gebruik van de scapula of het gebruik van de handpalm (an/mo), enz. Door een juiste houding en het goed gebruik van de skeletstructuur worden de opgewekte krachten en energie overgebracht op de patiënt en “in” de gekozen punten. Hiervoor bestaan verschillende technieken die allen op vloeiende, harmonische wijze uitgevoerd worden. Doordat de therapeut tijdens een behandeling eigenlijk zelf eerder Qi Gong oefeningen aan het doen is dan energie te gebruiken via de mechanische manipulaties, krijgt hij of zij er zelf energie van en raakt veel minder snel vermoeid. De energetische wisselwerking met de patiënt is beter en houdt minder risico in voor de therapeut omdat er geen gebruik gemaakt wordt van de eigen energie. Gevorderde kiatsu therapeuten leren, middels gebruik te maken van “the power of connection”, het energie systeem van de patiënt aan te sturen met het eigen energie systeem als referentie. Hierbij fungeren ze als een soort katalysator of energetische blauwdruk die het energiesysteem van de patiënt helpt zichzelf terug in harmonie te brengen. Kiatsu technieken kunnen ook aangewend worden om meer “diepte werking” te realiseren om zo bv rechtstreeks op organen in te werken. Het ontbreken van de mechanische druk laat dit als aangenaam ervaren en beperkt sterk de risico’s.