De oorsprong van Reiki.
Mikao Usui werd geboren op 15 augustus 1865 in het Gifu-district in Japan.
Op jonge leeftijd werd hij naar een boeddhistisch klooster gestuurd waar de grondslag werd gelegd voor zijn interesse in genezen.
Zo is de in het Westen populair geworden Reiki oorspronkelijk een Chinese meditatiemethode en dus een aspect van Qigong.
De Chinese benaming voor Reiki is Ling Qi en werd rond 320 BCE voor het eerst beschreven in de Guanzi in een hoofdstuk over naar binnen gerichte daoïstische trainingsmethoden.
Je zou daarom kunnen zeggen dat beoefenaars van uiteenlopende oefenmethoden, zonder dit te weten, Qigong beoefenen. Het werd door Mikaomi Usui uit Kyoto in Japan eind negentiende eeuw opnieuw ontdekt. Om en nabij 1900 creëerde hij een systeem van natuurlijk genezen, gebaseerd op de gevestigde Oosterse geneeskunde.
Hij gaf het de naam Rei-Ki (uitgesproken als Lei-Ki).
Het gehele Usui-systeem is opgebouwd rondom het traditionele heling-systeem dat al voor duizende jaren in gebruik is in China en de omliggende landen. Het systeem van de vijf elementen wordt gebruikt om de energie van de persoon in balans te houden.
Gezonde voeding en een goede ademhaling zijn fundamenteel voor een goede gezondheid.
Als iemand ernstig uit balans raakte, dan werden Qi Gong technieken gebruikt in een poging de persoon te genezen.
Het Usui-systeem gebruikt de Qigong-energie op een meer directe manier, zonder dat het ten koste gaat van de energie van de gever.
Deze energie is NIET een ‘straal’, die onderworpen zou zijn aan de regels van elektromagnetische straling.
In het Japans betekent het karakter Rei :Heilig, geest, mysterie, gift, natuurgeest of onzichtbare geest en betekent het karakter Ki :energie, natuur, talent en gewaarwording.
Meestal wordt Reiki vertaald als ‘ universele levensenergie’.
Het systeem gebruikte symbolen, had een aantal affirmaties en maakte gebruik van zeven belangrijke handposities die de belangrijkste acupunctuurpunten bedekten. Het was een variant op de medische qigong, het ging ten koste van de energie van de behandelaar, met als gevolg dat de behandelaar genoodzaakt was zich hierna weer op te laden.
De symbolen die door Usui zijn doorgegeven zijn oorspronkelijk een onderdeel van een Boeddhistisch ritueel. Ze bestaan uit een set van drie “drie-in-een” symbolen die worden bekrachtigd door een vierde symbool.
De “drie-eenheid” staat voor KRACHT, LIEFDE en LICHT. Het overblijvende symbool is de meester van deze “drie-eenheid” (dus niet ‘het master-symbool). Door deze “drie-eenheid” in relatie te brengen met het vierde symbool trok het die aspecten aan die het symbool had in zijn oorspronkelijk verband.
In 1922 opende hij een school in Tokio, waar hij veel studenten trainde, waaronder 16 op het niveau van leraar.
Usui stierf op 9 maart 1926 in Fukuyama. De levensbeschrijving van Usui is vaag en vol mysteries.